|
จิตสงบแล้ว รู้เห็นความเกิดดับในจิต
เมื่อจิตสงบแล้ว กระแสจิตไม่ส่งออกนอก แล้วไม่วิ่งเข้ามาภายในกาย แต่ไปกำหนดรู้จิตเพียงอย่างเดียว ก็จะรู้เห็นอารมณ์ที่เกิดดับกับจิตอยู่ตลอดเวลา
เมื่อผู้ปฏิบัติมีสติสัมปชัญญะกำหนดรู้อยู่ตลอดเวลา ในเมื่อความรู้มันเกิดขึ้น ผุดขึ้นมา ผุดขึ้นมา อย่างกับน้ำพุ ผู้ปฏิบัติมีสติกำหนดรู้เองโดยอัตโนมัติ เมื่อไปถึงจุดหนึ่ง จิตจะหยุดนิ่ง สว่างไสว รู้ ตื่น เบิกบาน เป็นจิตพุทธะแท้ไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์
ในจุดนี้ ท่านอาจารย์มั่นท่านบัญญัติศัพท์ของท่าน เรียกว่า ฐีติภูตัง
ฐีติ คือ จิตสงบ นิ่ง เด่น สว่างไสว
ภูตัง มีสภาวะที่เป็นปรากฏการณ์ในจิต รู้เห็นจิตนั้นแล้วดับไป เกิดขึ้นแล้วดับไปอยู่ตลอดเวลา
| 
